नभ उतरू आलं - २२

"मोहन बगानचे कोच होते फोनवर! मी मास्टर्स करताना तिथे असिस्टंट म्हणून काम केलंय. तेव्हा सुदीप बॅनर्जी म्हणून माझा सिनियर स्पोर्ट्स सायकॉलॉजीस्ट होता. तो पुढच्या वर्षी रिजाईन करून जर्मनीत शिकायला चाललाय. तर ते मला सध्या त्याच्या असिस्टंटचा जॉब ऑफर करतायत. तो गेल्यावर माझं प्रमोशन होईल!!" ती आनंदाने ओरडतच म्हणाली.

येय!! मी तिला उचलून गोल फिरवून खाली ठेवली. वेंडीने तिच्या खांद्यावर थोपटले. "काँग्रॅटस् ! यू आर द बेस्ट सायकॉलॉजीस्ट, आय हॅव एव्हर वर्क्ड विथ!"

"आय एम द 'ओन्ली' सायकॉलॉजीस्ट, यू हॅव एव्हर वर्क्ड विथ! तरीपण थँक्यू!!" पलो हसत म्हणाली आणि तिने वळून माझ्याकडे बघितलं.

मला काय ही कल्पना जास्त रुचली नव्हती, पण पलोसाठी मला आनंद झाला होता. अकरा वर्ष लांब राहिल्यावर मला पुन्हा आमच्यात एवढे किलोमीटर यायला नको होते. आय एम ऑल इन, पण तीही तेवढीच आहे का हे बघायला हवं. "दॅट्स सो कूल!! तुला काय वाटतं?" आम्ही खुर्चीत बसताना मी विचारलं.

ती भुवया जवळ आणून जरा विचारात पडली. "काही फॅक्टर्स लक्षात घ्यायला हवेत." तिने बोलताबोलता पोनीटेलचं टोक बोटाला गुंडाळलं.
"पहिलं म्हणजे, पे हॉरीबल आहे. कारण त्यांना असिस्टंटची गरज अशी नाहीय. पण आत्ता मला घेतलं नाही, तर पुढच्या वर्षापर्यंत मी दुसरीकडे जॉईन होईन अशीही त्यांना भीती आहे. सो, हे वर्ष मला अगदी गाळात काढावं लागेल आणि सुदीप गेल्यावर मला सिनियर पोझिशन मिळेलच अशी काही गॅरंटी नाही. प्लस, मी तुझ्यापासून खूप लांब असेन. तू साइन केलं किंवा नाही, तरीही."

मी घटाघट पाणी पिऊन रिकामी बाटली टेबलवर ठेवली. मनात बांधून ठेवलेली खूप गाठोडी आम्हाला उघडायला हवीत. ती निदान बोलायला दार तरी उघडतेय याने मला बरं वाटलं.

"हे! मुझे निकलना चाहिए. कुछ ग्रोसरी लेना है और तुम्हारी सिस की बेकरीसे कपकेक्स लेने है. दे आर अमेझिंग!!" वेंडीने आम्हाला स्पेस देत काढता पाय घेतला. आम्ही दोघे उठून पार्किंगकडे निघालो.

"तू खूप गप्पगप्प झालास.." माझ्या घरी पोचून सीट बेल्ट काढताना तिने प्रश्नार्थक मुद्रेने माझ्याकडे बघितले.

"मी आपण एकटे असायची वाट बघत होतो." मी गाडी पार्क करताना म्हणालो. ती माझ्याकडे तोंड करून बसली. "ओके. बोल आता."

"फर्स्ट ऑफ ऑल, पैश्यांचा विचार करू नको. तो फॅक्टर नाहीचय."

"ऑफ कोर्स इट इज! ती सॅलरी आहे माझी."

"मी भरपूर पैसे कमावतो. इतके की त्यांचं काय करायचं हे ठरवायलाही मला माणूस ठेवावा लागतो. सो, जर हा तुझा ड्रीम जॉब असेल आणि तुला तो इतका महत्त्वाचा असेल तर पैसा हा अडथळा ठेवू नको. मी तुझे एक्स्पेन्सेस कव्हर करीन." ती वाद घालायला लागण्यापूर्वी मी दोन्ही तळवे समोर धरले. "फक्त पहिलं वर्ष. जोपर्यंत ते तुला चांगला पगार देत नाहीत तोपर्यंत. नाही म्हणू नको." हेल, माझी इच्छा तिला कायम सपोर्ट करायची होती, पण सध्या बेबी स्टेप्स बरे. आधीच तिला कोणाची मदत नको असते.

"ही तुझी मोठी काळजी आहे? माझी बिल्स पे करणं?" तिने चिडवलं.

"ऐक की! मी तुझ्याशी खोटं नाही बोलणार."

"माहिती आहे."

"आपल्याला एकमेकांजवळ यायला आधीच इतकी वर्ष लागलीत आणि लगेच मला तुझ्यापासून लांब नाही जायचं. सो, तू कलकत्त्याला जाणार ह्या विचाराने मला कसतरी होतंय. मला माझा निर्णय घेताना ह्या फॅक्टरचा विचार करावा लागेल."

"एक आयपीएल जायंट त्याच्या शाळेतल्या गर्लफ्रेंडच्या, सायकॉलॉजी करियरचा विचार आपला डिसिजन घ्यायला करतोय. हे जरा वेगळं वाटतंय!" ती मान हलवून हसत म्हणाली.

"बरं. मग मी काय करेन, हा तुझ्या निर्णय घेण्यातला फॅक्टर आहे का? मी कुठे खेळेन हा?"

तिने पुढे होत माझे हात हातात घेतले."ऑफ कोर्स. तो मुद्दा आहेच. पण हल्ली घोरपडे फक्त तुझी चौकशी करतात. काही आठवड्यात तू परत जाशील पण मला पर्मनंट करण्याबद्दल ते काहीच बोलत नाहीत. मी इथे पोचण्यासाठी खूप कष्ट घेतलेत. मला तुझ्याएवढे पैसे मिळत नसतील, पण माझा जॉब मला मॅटर करतो. मी काहीतरी अकंप्लिश केलं असं मला वाटलं पाहिजे."

मी तिला जवळ ओढून कपाळावर येणारी बट कानामागे सरकवली. "आय थिंक, यू अकंप्लिश्ड समथींग लास्ट नाईट!" तिच्या गालांवर हळूहळू लाली पसरली. आय लव्ह्ड इट! इतके दिवस एकत्र घालवूनसुद्धा ती अजून मला लाजतेय ह्या गोष्टीनेच मी एकदम बाद झालो.

"तुला काय म्हणायचं आहे ते कळतंय मला. तुझं बरोबरपण आहे. निदान माझं कुठेतरी जॉइनिंग होईपर्यंत लोकांना आपल्याबद्दल नको कळायला. नाहीतर सगळे म्हणतील, मी चुकीच्या मार्गाने जॉब मिळवला." ती माझ्याकडे बघत म्हणाली.

हम्म, मला कोणाला काय वाटेल ह्याचा झा* फरक पडत नाही. पण पलो हर्ट होईल असं मला काही करायचं नाहीय. आमच्या फिल्डमध्ये एका बाईने काम करणं सोपं नाही. तिने इथपर्यंत पोहोचायला जेवढी मेहनत घेतलीय, त्याचं मला कौतुक आहे. ते मी माझ्यामुळे अजिबात बिघडू देणार नाही.

"आय प्रॉमिस, हे आपल्यातच राहील. वीकेंडला वेंडी येतोय आपल्याबरोबर. कोचसमोर आपण कंप्लीट प्रोफेशनल वागू. तो अजून मला कश्मीराबद्दल विचारत असतो, म्हणजे त्याला वाटतंय की अजून आम्ही एकत्र आहोत."

तिने नाक मुरडले. "तू अजून तिच्याशी इतका बोलतोस?"

"जेलस?" मी मोठ्याने हसलो.

"टोटली!!"

मी तिची हनुवटी उचलून तिच्या डोळ्यात बघितलं. "तू सोडून मला कोणीही नकोय. ती फक्त मैत्रीण आहे म्हणून कधीतरी आम्ही टेक्स्ट करतो. मी आमचं ब्रेकअप तिला आणखी थोडे दिवस सिक्रेट ठेवायला सांगितलं आहे, कारण त्यामुळे आपल्याला गोष्टी सोप्या होतील. तिला आपल्याबद्दल माहिती आहे आणि ती आपल्यासाठी खूष आहे."

"आणि जर मी कलकत्त्याला गेले आणि तू मुंबईत तर?" तिने ओठ माझ्या ओठांजवळ आणत विचारले.

"पलो, तू कुठे असशील त्याने काही फरक पडत नाही. जोपर्यंत मी तुला हवा आहे, तोपर्यंत मी तुझाच आहे!" म्हणत मी लगेच तिचे ओठ ताब्यात घेतले. तिची बोटं माझ्या केसांत जाईतो रस्त्यावरून हॉर्न ऐकू आला आणि आम्ही चमकून दूर झालो. पलोने मागे वळून बघितलं आणि चेहऱ्यावर हात घेतले. "शिट, त्या समोरच्या बाल्कनीतून एक बाई बघतेय. तशी लांब आहे बरीच.."

"काय काळजी नाही. ती आत जाऊन नवऱ्याला विचारेल, ओ रिस्पॉन्स हाय काय!!" मी म्हणताच पलो मान मागे टाकून खो खो हसली. "हे आवडलंय!"

"मला माहिती होतं तुला आवडणार." मी गाडीचं दार उघडलं आणि खाली उतरून पोर्च चढताना तिच्या खांद्यावर हात टाकत म्हणालो. "मला तूच अख्खा आवडतोस, समर सावंत." ती माझ्या कानात कुजबुजली.

"तू माझा पार नाद्या बाद करणारीस पोरी! वेन्डीने आधीच माझी हवा काढलीय. पण मी तुला कधी नाही म्हणालो काय!" मी तिला उचलून डायनिंग टेबलवर बसवत म्हणालो. "आय विश, आपण कायम असेच इथे राहू..." तिच्या गळ्यात हात टाकून हलकेच किस केल्यावर ती म्हणाली.

"आपण काय वाटेल ते करू शकतो!" मी भुवया वर केल्या.

"पण आपल्याला आपापली लाईफ जगायची आहेत. तुझ्यावर खूप लोकांची भिस्त आहे आणि मी.. मला स्वत:चं नाव कमवायचंय!"

"आय प्रीफर, माझी पलो!" मी तिची पोनीटेल धरून तिला अजून जवळ ओढलं.

"मला तेपण चालेल!" ती गालात हसली.

"मला शॉवर हवाय. येणार काय?" मी डोळा मारत टीशर्ट काढला.

"मला नको, मी थोडाच वर्कआऊट केलाय!" ती टेबलावरून उतरून हॉलकडे पळाली.

"पलोss कपाटातून बॉडी वॉश दे ना.." मी आतून ओरडलो आणि तिचा बॉटल द्यायला पुढे आलेला हात धरून तिला आत ओढली.

मला माहिती आहे, पुन्हा तिच्यापासून लांब रहाणे मला शक्य होणार नाही.

इट जस्ट वॉजन्ट ॲन ऑप्शन.

------

पलोमा

"डूड!! आय एम सो एक्सायटेड! तुम उसके साथ मुंबई जा रही हो. उसका घर देख सकती हो, उसे अवॉर्ड मिलते वक्त चीअर कर सकती हो..  हां, उसके एहोल कोच के सामने प्रोफेशनल ॲक्ट करना पडेगा, तब भी ये कितना कूल है!" स्क्रीनवर बेनी हातवारे करत बोलत होती. "इट्स वाईज टू किप धिस अ सीक्रेट, ॲट लीस्ट अन्टील यू हॅव अ जॉब. सॅडली, हम लडकियां कुछ भी करती है तो हमे जज किया जाता है, स्पेशली स्पोर्ट्स जैसे मेल डॉमिनेटेड फील्डमे.." बेनीने नाक मुरडलं.

"हम्म. समरने इव्हन एक होटेल रूम बूक करके रखा है ताकी उसके क्रेझी कोचको शक ना हो. दॅट्स हाऊ मच ही डझंट ट्रस्ट द गाय. समर को ये कन्सर्न है, कही कोच उसका बदला मुझसे ना ले ले."

"ये आदमी बहोत टेढा लगता है."

"वो तो है ही! लेकीन मुझे भी एक्साईटमेंट है. मैं समर के साथ रहूंगी, उसके कुछ टीममेट्स से मिलूंगी."

"उसको चॅरिटी के लिये अवॉर्ड मिल रहा है ना! हाऊ कूल! अ मॅन शुड नॉट बी अलाऊड टू लूक दॅट हॉट अँड बी फिलांथ्रोपिक!" बेनी भुवया उडवून हसली.

"या, ही'ज अमेझिंग!" मी गालात हसत म्हणाले.

"ओह माय!! तूम शरमा रही हो!" तिने नाकावरचा चष्मा वर केला."तुम्हे किसीके बारे मे इतना ड्रीमी होते पहली बार देखा है! वैसे भी अब तक तूने सब झंडू लोगोंको डेट किया है!!"

"True that!" आता मी तोंड उघडुन खळखळून हसले.

"बट सिरीयसली, वो कोच को इतना हेट करता है, तो उसके लिये खेलना बहोत हार्ड होगा.." तिने विचारले.

"ॲब्सल्यूटली. अगर कोई दुसरा कोच होता तो वो कबका साईन कर चुका होता. लेकीन कोच पूरी टीम को मनिप्युलेट करता है, तो पता नहीं नेक्स्ट सीझन के लिये समर अग्री करेगा या नहीं. बट ही लव्हज हिज टीम ॲन्ड आय नो, ही वॉन्टस् टू गो बॅक."

"और? मोहन बगान के बारे मे क्या सोचा? यू नो आय एम हॅपी फॉर यू."

"आय नो. उन्होंने मुझे सोचने के लिये मंथ एन्ड तक टाईम दिया हैं. उनको पता है, मैं समर के साथ काम कर रही हू. आय थिंक इसी रीझन से वो मुझे कन्सिडर कर रहे हैं. एव्हरीवन इज वेटींग टू सी, इफ आय फिक्स्ड द गोल्डन बॉय ड्यूरींग द ऑफ सीझन."

"अँड डीड यू?" तिने विचारलं. योग्य वेळी प्रश्न विचारून माहिती काढून घेण्यात आमची बेनी एकच नंबर आहे!

"वेट! इज धिस अ सेशन? आय थिंक हमारा सेशन नेक्स्ट वीक है." मी भुवई उंचावली.

"अरे, एक फ्रेंड उसकी बेस्टी को इतना तो पूछ सकती है ना? थेरपिस्ट होने का अक्युज मत करो यार!" ती हसत म्हणाली.

"फाईन. मैने उसे हर अँगल से क्वेश्चन किया. उसको ओपन अप करने के लिये, बहोत सारे सेशन लगे. बहोत सारा डेटा है. मुझे लगता है, उसे फिक्सिंग की जरुरत नहीं है.  फिजीकली, मेंटली वो फॅब शेप मे है. सिर्फ वो कोच को रिस्पेक्ट नहीं करता और पूरी टीम की रिस्पॉन्सिबीलीटी उसके उपर है. प्रेशर बहोत है. और.."

"और?"

"देअर इज अ ब्लँक स्पेस इन हिम. समथिंग इज मिसिंग बट आय कान्ट पिनपॉइंट इट. ही सेज ही फील्स ओके नाव, कॉझ आय एम बॅक इन हिज लाईफ."

"मेबी, ही फाऊंड दॅट मिसींग पीस इन यू."

"आय डोन्ट नो!! रिअली!! ये सब हम नेक्स्ट सेशन के लिये रखते है.."

"नो मॅम! मी तुजी फ्रेंड पन आहे आणि थेरपिस्ट पन. आता सांग, आय डोन्ट नो मतलब?"

"यू नो, सो मच इज अप इन द एअर.. आय मीन हम यहाँ है और ऑल्मोस्ट घर-घर खेल रहे हैं. मैं सोच भी नहीं सकती इतना इझीली हम पहले जैसे कनेक्ट हो गये. वी हॅव सच अ कन्फर्ट विथ वन अनादर अँड आय लव्ह इट. लेकीन जब वो जानेका डिसाईड करेगा तब क्या? और मैं कलकत्ता जाउंगी तो?"

"मुझे लगा, ही सेड इट डझन्ट मॅटर!" बेनी माझ्याकडे लक्ष देऊन बघत होती.

"अभी सब कुछ ग्रेट चल रहा है और मुझे हार्ड क्वेश्चन पूछ कर ये खराब नहीं करना." मी नखाने टेबल खरडवत म्हणाले.

"हार्ड क्वेश्चन क्या है?"

"अगर तुम देश के दो कोनों मे रहते हो, तो हाऊ डू यू मेक इट वर्क? हम अपनी अपनी टीम्स के साथ हमेशा ट्रॅव्हल करते रहेंगे. ऐसी चीजोंसे बीस पच्चीस साल पुरानी शादीयां तक टूट जाती है, हाऊ डू यू मेक इट वर्क?" मी मान करून तिच्याकडे बघत विचारलं.

क्रमशः