गतआयुष्याकडे वळून बघते
जेव्हा वयाची पंचाहत्तरी येते
पुसट झालेले बालपण स्यष्ट दिसते
टकमका मणी ओंजळीतले पहाते
रिबिनीची फुले उडवत धावतच सरते ||गत ....
नकळत अल्लडपणा लाजणे शिकते
महाविद्यालयीन तरुणी यशा गाठते
स्वमत मांडायाचे कसब शिकते || गत.....
पण..परतु विना सुखी संसार थाटते
बाई,बाई...भाग्यास हसरेच मुख दावते
नमते घेत तेही मग हसतच प्रत्युत्तरते || गत...
आज एक एक सखी आठवते
जुन्या मैत्रीशी तासन् तास गप्पा करते
आनंदिता नव्या मैत्री गटात समरसते ||गत...
उंच जाणार्या झोक्याची गती मंदावते
आठवणींच्या झोक्याची गती वाढते
विजया मैत्रिणीस कविता भेट करते ||गत....
विजया केळकर______
नागपूर
२/८/२०२३