त्याच्या मखमली आवाजाने तिच्या मनावर गारुड केले होते. आजूबाजूच्या पावसाच्या आवाजातसुद्धा तिला फक्त त्याचा आवाज ऐकू येत होता. 'नो वंडर, हा एवढी काँट्रॅक्टस साइन करत असतो. नुसते याला बघूनच लोक हा म्हणेल तिथे सही करत असतील..' विचार करत तिने ओठ चावला. 'पण सिक्स प्लस.. बघ विचार कर, हाही त्यातलाच असणार. ही विल टॉवर ओव्हर मी. पुन्हा सगळं तेच. तू एकदा ठरवलस ना मॅक्स ५.८, ५.९, मग बस. कम ऑन! तू खूप स्ट्रॉंग आहेस. इग्नोर कर हे सगळे विचार..' पुन्हा वकील जागी झाली.
"जोई जस्ट लव्हज इटिंग दिस किबल. मी त्याला दोन तीन ट्रीटस पण आणल्या आहेत. पण त्याला आता नाही देणार. ही'ज अ फूडी ऑल राईट! त्याला डाएट आणि रोज पळवायची गरज आहे. काउच पटेटो झालाय घरात बसून." इंद्रनील म्हणाला.
"ही'ज जोई आफ्टरऑल! वोन्ट शेअर हिज फूड! काल रात्रीच त्याने हट्टाने एक प्लेट भरून भापा इलिश खाल्लाय" मनवा हसत म्हणाली.
"ओह येस, अरूमासी इज अ टोटल फॅनगर्ल. शी लव्हज फ्रेंड्स. भापा इलिश?? इज इट स्टिल देअर?" त्याने उत्सुकतेने विचारले.
"आहे फ्रीजमध्ये." तिने जरासं नाक मुरडंत सांगितलं.
आय'ल हॅव इट फॉर लंच देन.." फिशच्या नावानेच त्याचे डोळे लहान मुलांसारखे चमकत होते.
"मासीसे याद आया, मासीचा बेंगलोरहून परत यायचा काय प्लॅन आहे? कॉझ ड्यू डेट इज ऑलमोस्ट अ मंथ अवे.." त्याने विचारले.
"अरुआंटी मला म्हणाली की ऍट लीस्ट एक आठवडा तरी लागेल. मला सध्या कोर्ट व्हिजिट्स नाहीयेत, मोस्टली रिसर्च आणि काही ड्राफ्टिंग करायचं आहे. सो आय वॉज गोइंग टू वर्क फ्रॉम होम अँड ऑफ कोर्स बेबीसीट जोई! नाउ दॅट यू आर हिअर, मी घरी जाते. यू कॅन बेबीसीट जोई ना?"
तिने जोईकडे पाहिलं तर तो मस्तपैकी पसरून फूड कोमा मध्ये गेला होता. "त्याला दोन-दोन सिटर्सची गरज नाही" ती जरा स्ट्रिक्ट होऊन म्हणाली. तिला आता लवकरात लवकर इथून पळ काढायचा होता. जितकी जवळ राहीन तितकं वितळायला होईल. ह्याच्याबद्दल जे काही वाटतंय ते लांबूनच वाटू दे..
"व्हॉट? नो.. डोन्ट डू दॅट!" त्याच्या तोंडून पटकन निघून गेलं. 'नो वे.. ह्या अट्रॅक्टीव, गोड, सॅसी आणि मूहफट मुलीला जाऊ द्यायचं? परत कधीच दिसणार नाही ही.. आय एम क्रेव्हिंग हर कंपनी मोर अँड मोर.. कमॉन नील! युज ऑल युअर स्किल्स!' त्याच्या मनात आलं.
तिच्या हातातलं अर्ध बिस्कीट चहात गळून पडलं आणि ती त्याच्याकडे आश्चर्याने बघत राहिली.
घसा खाकरून त्याने बोलायला सुरुवात केली,
"ऍक्चुली.. देअर्स अ प्रॉब्लेम. मी सरप्राईज म्हणून आलो असलो तरी मला इथे काही मिटींग्स आहेत, मी दिवसभर बाहेरच असेन. मोस्टली रात्री उशिरा परत येईन. इफ यू आर वर्किंग फ्रॉम होम, आय थिंक यू शूड स्टे अँड वर्क. नाहीतर 'जोई' खूप लोनली फील करेल दिवसभर. ही लव्हज कंपनी. प्लीज.. यू वोन्ट इव्हन नो दॅट आय एम हिअर.." बरोबर त्याचं ते मिलियन डॉलर स्माईल!
त्याच्या परफेक्ट धनुष्याकृती ओठांकडे लक्ष जाताच तिच्या मणक्यातून वीज सळसळत गेली. काय बोलावे न सुचून तिने फक्त मान डोलावली.
"फक्त ती बॅट कुठेतरी लपवून ठेवावी लागेल" तो डोळे मिचकवत म्हणाला.
"हम्म.." एवढंच ती बोलू शकली आणि इतका वेळ विसरलेला श्वास गप्पकन घेतला.
"सो डील? वी'ल बोथ स्टे हिअर. व्हॉट डू यू से? साइण्ड, सील्ड अँड डिलिव्हर्ड!" पुन्हा गालात हसत तो म्हणाला, दोन दिवसांच्या स्टबलमधूनही त्याची खळी लपत नव्हती.
"टुगेदर.. "