( हा उत्तरार्ध लिहिताना माझी इतिहासकाराची कवचं काढून ठेवली आहेत; म्हणून ही कथा. या सर्व लिखाणासाठी केवळ माझी आई, मामा, मावशी यांच्या आठवणीच मदत करू शकल्या. कोणतेच लेखी पुरावे नाहीत. त्यामुळे याला मी लेख नाही म्हणु शकत. अन मग कथा लिहायची तर त्याचे काही नियम, काही सवलती मी स्विकारले, घेतल्यात. आशा आहे तुम्ही समजून घ्याल.
ओम जय अंबे गौरी
मैया जय शामा गौरी.
तुमको निशिदिन ध्यावत
हरि ब्रम्हा शिवजी.
सावन मधून ही आरती सिलेक्ट केली की सुरू होते एक महापूजा. मनातल्या मनातच. पहाटेच्या शांत वेळी. कामाचा धबडगा अजून सुरु व्हायचा आहे आणि कालचे घाव, मानसिक आंदोलने निद्राराणीने दूर पाठवलेली असतात. मन स्वच्छ आणि अलर्ट असते.
मानस पूजेची पहिली तयारी म्हणजे मन अतिशय साफ करणे, काम , क्रोध, मद मत्सर
आदि भाव पार काढून एखाद्या निष्पाप निरागस मुलासारखे बनणे. झोपेतून उठल्यावर
लेकराला जशी आईची आठवण पहिले येते तसे मन देवीच्या मंदिराकडे चालू लागते. काय त्या
अनेक जणं आयुष्यात स्वप्नं पाहतात. अनेक जणं ती पूर्ण करण्यासाठी प्रयत्नही करतात. असंच एक स्वप्न पाहिलं, चेन्नई स्थित सुबश्री नटराजन यांनी! ते स्वप्न आहे जगातील सर्वात मोठ्या ब्लँकेटचे! आणि त्या स्वप्नाला सत्यात उतरवण्यासाठी त्यांनी अनेकजणींना सोबत घेतलं; त्यांनाही हे स्वप्न पहायला लावलं. इतकच नव्हे तर त्यासाठी सगळी तपशीलवार योजना आखली.
ऑगस्ट पासून ही सर्व तयारी सुबश्री यांनी सुरू केली. गिनिज वर्ल्ड रेकॉर्डसाठी आवश्यक तो सर्व पत्रव्यवहार त्यांनी केला, गिनिजकडे त्यासाठीचे रजिस्ट्रेशन केले आणि जगातील सर्वात मोठ्या ब्लँकेटचा विडा उचलला.
