आमचा पुढचा टप्पा होता ऊखीमठ. साधारण सात तासांचा प्रवास होता. सगळा रस्ता डोंगरातला असल्याने 'घाटातली वाट, काय तिचा थाट, मुरकते गिरकते, लवते पाठोपाठ' असा प्रकार होता. सतत इतके तास बसमधे, तेही अशा रस्त्यावर जरा त्रासाचे, म्हणून आम्ही ब्रेक-जर्नी करायचे ठरवले. तसेही वाटेतली दोन ठिकाणे परत बघायची मला उत्सुकता होतीच. आणि नवर्‍याने 'तू ठरव काय ते' असे जाहीर केल्याने त्याची संमती होती.

१९७४ मध्ये माझा चुलत भाऊ उच्च शिक्षणासाठी हॉलंडला गेला होता. परत आल्यावर त्याच्याकडून अ‍ॅमस्टर डॅम शहराचे वर्णन ऐकले होते. व त्याने बहिणी साठी आणलेल्या बारीक विंडमिलचे डिझाइन असलेल्या नाजून चेन मधील पेंडंट व कानातल्यावर एक नजर फार आसूसून टाकली होते. इथे एकदा जायलाच पाहिजे ते तेव्हा पासून मनात होते. ती सवड आत्ता मिळाली २०१६!!!!