गुढीपाडव्याच्या मेनुवरिल धाग्यात काल आमरस, आम्रखंड याचे फोटो आले, आणि सहाजिकच गाडे आंबा या आवडत्या विषयाकडे वळली. तीच गाडी देवगड आंबा, रत्नागिरी आंबा अशी स्टेशनं पार करुन हापुस आंब्याचा जी आय म्हणजे जिऑग्राफिकल इंडिकेशनच्या स्टेशनवर पोचली. मग त्या धाग्यावर जिऑग्राफिकल इंडिकेशन हा काहीच्या काही अवांतर टॉपिक सुरु झाला म्हणुन हा धागा.
जिऑग्राफिकल इंडिकेशनची म्हणजे हे नाव जसं सुचवतं त्याप्रमाणे, एखाद्या गोष्टीला त्याच्या भौगोलीक स्थानामुळे मिळणारा विशिष्ठ दर्जा.
"तुम्हाला कसा प्रवास आवडतो? स्वप्नातल्या गाडीतून घाटातल्या अवघड रस्त्याने किंवा सहा-आठ पदरी मोठ्या महामार्गाने? ऐन पावसाळ्यात दुचाकीने घाटातले धबधबे बघत थांबत की रखरखत्या उन्हात डोंगर दर्‍यात भटकायला? बाहेर बर्फ पडत असताना रेल्वेत उबदार वातावरणात बसून ते क्षण टिपायला की तंत्रज्ञानाची निसर्गाशी सांगड घालत उंचावर नेऊ शकणार्‍या रोपवेने?" असे कितीही पर्याय दिले तरी त्यातून हमखास एक असा निवडणे कोणाच भटक्याला जमण्यासारखे नाही. कारण यातल्या प्रत्येक प्रकाराची वेगळी गंमत आहे.
बागकामाचं मला वेड होतं, आवड होती अशातला काही भाग नाही. पण इथे स्वीडनला आल्यापासून मला जाणवायला लागलं कि घरात झाडं हवीत. स्वीडनच्या लांब आणि हार्श विंटरला सहन करण्यासाठी घरात हिरवळ असणं आवश्यक होतं. कारण बाहेर सगळीकडे बर्फ आणि झाडांचे खराटे झाले होते.
मग सुरु झाला झाडांचा शोध.
इनडोअर प्लांट्स मध्ये सगळी फिरंगी झाड होती. आपल्या फुलझाडांना ऊन असणं महत्वाचं असतं त्यामुळे ती आधीच लिस्टमधून बाद होती.
मग काही इनडोअर झाडं आणली.
पण ते काय म्हणतात तसं,
I was not amused...
मग अचानक आयकिया मध्ये फिरताना ती दिसली.
सक्युलंटस्...
अमेरिकेत चिपोटले नावाचे एक सो कॉल्ड "मेक्सिकन" रेस्टॉरंट आहे. तिथला बरिटो बाऊल आणि कसेडिया खायला आम्ही कधी मधी जात असतो. एकतर इतका सारा ल्येटुस आणि टोमॅटो वगैरे बघितले की जरा हेल्थी खाल्ल्याचे फीलींग येते. मग जरा जिवाला बरे पण वाटते. तर हा बाऊल घरी करायला तसा सोपा आहे, थोडी तयारी लागते पण घरी नीट जमतो. तर मी असा करते -
ल्येटुसची मोठी ५- ६ पाने (मी रोमेन प्रकारची वापरते)
१ कप शिववलेला भात, शक्यतो शिळा
१ कप शिजवलेले ब्लॅक बीन किंवा राजमा (खाली कृती देते आहे)
१०-१२ काड्या कोथींबीर
२ टोमॅटो
१ मोठा कांदा
१ हिरची मिरची
१/२ वाटी घट्ट दही
१ अव्होकॅडो
१/२ लिंबू
२ टेबलस्पून तेल
मे महिन्यात कोकणात आंबे फणस तर असतातच पण तोरणं, चारणं, शिवणीची फळं, जांभळं, करवंद असा रानमेवा ही खूप मिळतो. . विषय निघालाच आहे तर चारणं म्हणजे काय ते सांगते. आपण सुक्या मेव्यातली चारोळी आणतो त्याचं फळ म्हणजे चारणं. हे तसं आकाराने गोल आणि लहानच असतं. गर ही अगदीच थोडा असतो बी भोवती. पण ती बी फोडली की आत चारोळी असते. ह्या बिया फोडणे हे खूपच वेळमोडं आणि कटकटीचे काम आहे. ती एवढीशी बी हातात धरून स्वतःच्या हातावर मारून न घेता छोट्याशा हतोडीने बी वर हलकेच घाव मारायचा कारण जोरात घाव बसला तर आतल्या चारोळीचा चेंदामेंदा नक्की.
