मुंबईत हजारो पर्जन्यवृक्ष (Raintree)मरणासन्न अवस्थेत आहेत. ह्याना वाचवायची जबाबदारी खर तर आपली व शासनाची आहे. उद्या त्यांचे शिल्लक राहीलेले सांगाडे काही बोलू शकणारेत का......?
कुणीतरी मरत होता
तरीही मनी भरत होता
मरणासन्न सांगाड्यावर
पर्णांचा बिलकूल वावर नव्हता
नावात त्याच्या पर्जन्य होता
तरी पावसाशी संबंध नव्हता
मुंबापुरीच्या कडेकडेने
सावली त्याची मिरवीत होता
अचानक आली अवकळा
पोखरून गेली वृक्षांना
नष्ट करुनी प्रजातीला
नात्याचा एक ओहोळ आटला
बसतात का मना डागण्या
पाहुनी त्या वृक्षांची दैना
सरकार दरबारी काही कळेना
झाडांच्या या मरणयातना
पूर्वी घरासमोरच्या मैदानात एकट्या उभ्या सोनमोहोरावर लिहिलं होतं
आता त्याच्या आजुबाजुला बाग होत्ये...तेव्हा ते एकटा असल्याची त्याला खंत असेल असं मुलगा म्हणाला होता....
पुन्हा तोच सोनमोहोर
अजुनही न बहरलेला
त्याला माहितच नाही
त्याच्या भोवतीच्याओसाड मैदानाचं
आता नंदनवन झालय
सुंदर फुलांचे,सुंदर रंगांचे
ताटवे आजुबाजुला डोलू लागलेत
अरे आता तरी डोळे उघड
तुझे सोडून गेलेले काही सवंगडी
पुन्हा नाचू लागल्येत बरं का इथे
आता कुठेही पाहीलस तरी
प्रसन्नच वाटाव असं
चित्र तयार होतय इथे
फक्त तू बहर रे
फक्त तू बहर
आता सर्व तुला साजेसे
रहायला आले आहेत इथे
आठवतय आता मुलाचं बोलणं
काल बर्‍याच दिवसांनी लाँग ड्राईव्हला बाहेर पडलो. नाही नाही चुकलेच. कामासाठी बाहेर पडलो, काम झाल्यावर लाँग ड्राईव्हचा बेत ठरला. नाहीतर गेले काही दिवस घरातून बाहेर पडणे फक्त कामासाठीच होत होते. (आजारपणे, विचित्र हवा, थंडी इत्यादींमुळे..)
मला पार्टी डेकोरेशन्स थीम्स प्रमाणे करायला खूप आवडतं. :) मुलांचे वाढदिवस आणि गणपतीत मी माझी ही हौस भागवून घेत असते.
मी अत्तापर्यंत केलेल्या थीम्सः निमो, थॉमस द ट्रेन इंजिन, कार्स, बॉब द बिल्डर, शेफ पार्टी, माईन क्राफ्ट आणि शेप्स अ‍ॅन्ड कलर्स, लेगो. गणपतीत यावेळी आम्ही समुद्रातला गणपती केला होता. शक्यतो रीसायकल मटेरियल वापरून मी डेकोरेशन करते.
या सगळ्यातली माझी फेवरेट थीम माईनक्राफ्ट. आणि मग लेगो. लेगोवर नंतर लिहीन. :bigsmile:
मुलाच्या ९व्या वादीला आमची थीम होती माईनक्राफ्ट.
हल्ली आमच्या पार्ट्या बॉईस ओन्ली असतात त्यामुळे त्यांना बिझी ठेवण्यासाठी मी ट्रेझर हंट ठेवला होता.
मी ना खूप बाबतीत अर्धवटराव आहे. मला लिहायला, चित्र काढायला, रंगवायला, मेहेंदी काढायला, फोटो काढायला, गायला, नाचायला नुसतं आवडतं. पण काहीच, कुठलीच गोष्ट अगदी भन्नाट जमत नाही. सगळं नुसतं जॅक ऑफ ऑल, मास्टर ऑफ नन. ही मी काढलेली चित्रं/स्केचेस्/पेंटींग्ज..
मायबोलीवरील एका चित्रकाराने हॉटेल वैशालीचे अतिशय अप्रतिम पेन स्केच काढले होते. ते पाहून मी फार स्फुरीत होऊन वगैरे कॉपी करायचा प्रयत्न केला होता! कॉपीच आहे, पण फार आवडती कॉपी आहे माझी.. :) माझ्या इथल्या स्वयपाकघरात मी लावून ठेवली आहे ही फ्रेम. :)
जरासा गोंधळ.. किंचित हुरहुर..
मनात दाटलेली, एक भावना आतुर...
बोलायचय खुप काही.. पण शब्द मिळत नाही..
शब्द मिळाले तरी .. नेमकं.. बोलणं जमत नाही...
'ओके' 'आय सी' च्या पुढे गाडी सरकत नसते..
ह्रदयात अनामिक धडधड वाढत असते..
'आणि काय.. बाकी काय..' प्रश्न पडत रहातात..
'सिंगल आहेस का?' विचारण्याचं धैर्य गमावत जातात..
फ्रेंडस बुकस.. सारे सारे विषय संपून जातात..
ह्रदयातली स्पंदनं तिथंच अड्कून पडतात..
'खूपच बिझी असशील ना..' ओठातून उमटत..
'परत कधी भेटशील..' नजरेतून उमगत..
घड्याळ सरकत असत.. तगमग वाढत रहाते..
वेळ मिश्कील हसून आपल्याकडे पहाते...
'ड्रॉप करू का..' त्याचा प्रश्न उमटतो...
