मध्यरात्र होऊन गेली तरी आदित्य टक्क उघड्या डोळ्यांनी काळोखात वर धुरकट पांढऱ्या झुंबराकडे पहात बेडवर पडला होता. गेल्या दोन दिवसांत त्याने दाबून ठेवलेले नकारात्मक विचार आता एकटेपणात दुथडी भरून वर येत होते. काहीच तासांपूर्वी अनुभवलेल्या कोवळ्या, नवथर भावना आणि आणि त्याचा प्रॅक्टिकल अप्रोच यांची सांगड काही बसत नव्हती. एकीकडे त्याचे तिच्यावरचे प्रेम उतू जात होते, तेव्हाच दुसरे मन पाऊल मागे घ्यायला सांगत होते. त्यांच्या हृदयामध्ये निर्माण झालेला बंध तात्पुरता होता.

“त्या बिचाऱ्या दिपिकेला आपले कपडे कुलुपात ठेवावे लागत असतील नै? कधी रणवीर डल्ला मारेल काय सांगता येतंय काय? ” रणवीर सिंगचे नवीन फोटो आले की व्हॉटसॅपवर किमान पंचवीसवेळातरी हा डबडा विनोद येतो.
आपल्या मनाजोगी धडाडी न दाखवणाऱ्या पुरूषाला "बांगड्या भरा!" असा टोला मारणारे पैशाला पासरीभर असतात आणि त्यात काही चुकीचे आहे हे ही समजत नसते त्यांना. मुलीबायकांनी जीन्स घालणे यावर काही सांस्कृतिक गड्डे "आईचा पदर आणि जीन्स घातलेल्या मम्मीला पदर नसतो म्हणून मातृत्वाचा जिव्हाळा नसतो" वगैरे मंद टिप्पण्या करताना अजूनही दिसतात.
घागर्‍यामधे रणवीर

आदित्यच्या हातात हात अडकवून उर्वी बिल्डिंगमध्ये शिरली. बटरफ्लाय हायच्या दारातच आतल्या संगीत आणि वर्दळीचा आवाज घुमत होता. दारातून आत शिरताच आवाजाने त्यांचे कान बधिर झाले. अना आणि विनय आधीच टेबल अडवून बसले होते. विनय त्यांच्याच ऑफिसमधील एक पत्रकार होता आणि हल्लीच अनाबरोबर एक दोन डेटस वर गेला होता. अनाच्या लेखी त्यांची फक्त कॅज्युअल रिलेशनशिप होती. त्यांचे एकमेकांबरोबरचे वागणे बघून उर्वीलाही ते पटले होते. बाकी अजून दोन तीन कपल्स त्यांचे जुने सहकारी, मित्र मैत्रिणी वगैरे होते.

"ओके, ओकेss हाँ, आदित्यही है! ललित उसका पेट नेम है." उर्वीने कबूल करून टाकले.

"हां! यू वर फूलिंग मी!और तुम्हे लगा मै ये बिलीव्ह करूंगी." अना डोळे फिरवत म्हणाली.

"अना तुम्हे याद है, तुमने ही एक बार कहा था की आदित्य यहां मुंबईमे हमारी आँखोंके सामने होगा और किसीको पता भी नही चलेगा. गेस व्हॉट! वैसेही हुआ, किसीको पता नही चला!" ती दात दाखवत म्हणाली.

"एक्सेप्ट मी!" अना तोऱ्यात म्हणाली.

उर्वीने तिला साबणाचे हात जोडून नमस्कार केला.