आटपाट नगर होतं. त्यात एक सपा नावाची बाई होती. ती बरं आणि तिचं काम बरं; तिचा दिवस कधी सुरू होई अन् कधी संपे याचा पत्ताच लागत नसे. छंद बिंद काय ते जोपासायला तिला सवडच नसे.
रमेशला औषधांची लिस्ट देऊन तिने तालुक्याच्या दवाखान्यात पाठवले. रिकामं बसण्यापेक्षा कपाटातून इसेंशीअल्स ऑफ व्हेटर्नरी सर्जरीचा ठोकळा काढला. बराच वेळ वाचून जांभई देताना गेटबाहेर थार येऊन थांबली आणि तिचे डोळे चमकले.
तिने घड्याळाकडे नजर टाकली तर फक्त साडेबारा वाजले होते. ती उठेपर्यंत पलाश लांब ढांगा टाकत दारात पोचला. हातानेच तिला बस म्हणून इशारा करत त्याने आत येऊन हातातली पिशवी टेबलवर ठेवली आणि सनग्लासेस काढून जीन्सच्या खिश्याला लटकवले.
"आत्ता? पुन्हा कोणी पेशंट आणलाय का?" तिने हसत विचारले.
नवरात्री, दसरा, दिवाळी साठी खास रंगीत क्रोशे टीलाईट होल्डर..
मेटल वाटी आणि कँडल सहित मिळतील.. यात कँडल किंवा रेडिमेड लाईट्सही ठेवता येतात. नवरात्री, दसरा, दिवाळी व्यतिरिक्त इतरवेळी देवासमोर सुका नैवेद्य किंवा फुलं ठेवायला उपयोग होतो. शिवाय हळदीकुंकू वाण किंवा गिफ्ट म्हणून ही उत्तम पर्याय. पूर्णपणे एकसंध आणि हाताने बनवलेले आहेत.
तो डेस्कला टेकून उभा राहिला. "बघ, एक तर हे सगळं खूप वर्षांपूर्वी झालं. तेव्हाचा मी वेगळा होतो, तू वेगळी होतीस. केतन फार काही वेगळा असेल वाटत नाही. तेव्हा त्याच्या बोलण्यातून तुझा उल्लेख असायचा तो फक्त तू एक टिपिकल वाइफ होशील, त्याच्या पेरेन्ट्सना सांभाळशील, जेवणखाण करशील आणि तो नंतरही पहिल्यासारखीच ऐश करत राहील कारण तो तुला पूर्ण कंट्रोल करेल अश्या पद्धतीचा असायचा.
उजाडताच गाडी काढून तो गावात पोहोचला. घरात शिरल्याबरोबर आई समोर आली. "पलाश, मी हे काय ऐकतेय? संगीची बहीण म्हणाली नोरा काल रिसॉर्टवरून रडत गेली म्हणून.. काय चाललंय काय?"
"आई, प्लीज आत्ता नको. मी सांगतो नंतर. मला आधी अप्पांशी बोलायचंय."
हम्म म्हणून आईने दीर्घ श्वास सोडला आणि "खोलीत आहेत." म्हणून बाजूला झाली. तो झोपाळ्याला वळसा घालून मागच्या खोलीत गेला. अप्पा चष्मा लावून आरामखुर्चीत काहीतरी वाचत बसले होते. "अप्पा.."
"हम्म, बसा.." अप्पा पुस्तकातून वर बघत त्यांच्या खर्जातल्या आवाजात म्हणाले. टेबलाजवळची लाकडी खुर्ची ओढून तो बसला.
एक दिवस जेव्हा ते परत आलेले दिसले तेव्हा मी पळतच वरच्या मजल्यावर गेलो. बेडरूममध्ये मेहेरला सलाईन आणि ऑक्सिजन मास्क लावून झोपवलं होतं. डोळ्यांभोवती डार्क सर्कल्स होती, तिच्यात बोलायचीही ताकद नव्हती. मागचा आठवडाभर ती हॉस्पिटलमध्ये ऍडमिट होती. नंतर कळलं की तिच्या हार्टमध्ये जन्मतः डिफेक्ट होता. तिची एक वर्षाची असताना सर्जरीही झाली होती. तेव्हा ती पूर्ण बरी झाली पण इतक्या वर्षानंतर तिला लंग इन्फेक्शन झालं.
वेळ: सकाळी 8.30
तिकडे बाथरूम चं दार उघडल्याचा आवाज आला आणि इथे स्वप्नाने इडल्यांचा पहिला सेट कुकर मध्ये ठेवला.शक्य तितक्या वेळा कुटुंबाला गरम पदार्थ खायला घातल्यास पदार्थ उरण्याचे चान्सेस कमी होतात.शिवाय गोवेकर बाई म्हणतात ताजं गरम खा, वेट लॉस ची हार्मोन जागी होतात.लॅपटॉप ओट्यावर कोरड्या बाजूला ठेवून जपानची मीटिंग चालू होती. मध्ये इडली चं मिश्रण ढवळत असताना तिला बरेच वेळा 'यु वेअर गोईंग टू क्रिएट इश्यू इन मिदोलो मे' ऐकू आलं.तिने घाबऱ्या घाबऱ्या मैत्रिणीला फोन करून विचारलं.
"अगं हे मिदोलो काय आहे?आता नव्या टूल मध्ये टाकायचे का इश्यू?जीरा कुठे गेलं?"
नेमेचि येतो मग पानगळ ऋतु हे खरं असलं तरी पानगळीआधी उधळणारे ते रंग बघणे हा दरवर्षी एक सोहळा असतो. लाल,पिवळा, केशरी असे जणू वणवा पेटल्यासारखे रंग निसर्ग उधळतो. कितीदा बघितलं तरी मन भरत नाही असं ते निसर्गाचं रूप, डोळ्यात, मनात सर्व ठवू तेवढं थोडंच. अनंत हस्ते कमलावराने देता किती घेशील दो अक्षुंने- असं होऊन जातं.
अमेरिकेचा पूर्व किनारा या रंगपंचमी करीता प्रसिद्ध आहेच. पण पश्चिम किनाऱ्यावर इथल्या भागातही ही जादू थोड्या प्रमाणात दिसते. यंदा या फॉलच्या काळात काही छान ट्रेक्स केले आणि ही रंगांची लयलूट अनुभवली. त्याची फोटोरूपी सैर करवते.
