(मुकुल शिवपुत्र यांची "तारुवा गिनत गिनत"ही चिज एेकताना जे वाटत गेलं ते असं...)
आणि ती ही रात्र आठवते सख्या...
तुझा निरोप आला अन सारी दुपार संध्याकाळची वाट बघण्यात गेली. तू येणार...काय करू, काय नकोहोऊन गेलं.तुझ्या येण्याला साजरं करण्यासाठी किती सोसा सोसाने सारे सजवले, सजले... सजणेच जणु साजण होऊन आले!
माझ्या भाच्याच्या लग्नात त्याच्या संसाराच्या वाटचालीच्या सुरुवाती साठी काढलेले हे डिजिटल (फोटोशॉपमधे काढलेलं) निसर्ग चित्र. नंतर ते कॅनव्हासवर प्रिंट करून त्याची फ्रेम केली.
माझ्या डिजिटल पेंटिंगची ही सुरुवात होती :-)
ह्या वड्या करायला अगदी सोप्या आहेत. गाजराचा कीस, साखर, दूध, खवा इत्यादींचं प्रमाण बिनचूक माहिती असेल तर शब्दशः डोळे मिटून वड्या होतात. ह्या वड्या यंदाच्या मोसमात मी पहिल्यांदा केल्या त्याच मुळी १ जानेवारीला, म्हणून म्हटलं इथे साग्रसंगीत लिहूया जेणेकरून सृजनाच्या वाटामध्ये लिहायला माझी 'सुरूवात' होईल.
वड्या करण्यासाठी साहित्यः
गाजराचा कीस - ५ वाट्या
साखर - ३ वाट्या
दूध - २ वाट्या
खवा - १ वाटी
वेलची पूड - ३ टी स्पून
बदाम/ काजू/ पिस्त्याचे काप सजावटीसाठी
सिडनीची ट्रिप करुन वर्ष होत आले होते म्हणुन यावेळेस आम्ही बालीला जायचे ठरवले. बर्‍याच दिवसांपासुन जायचे मनात होते पण सुट्ट्या, कॉलेज आणि बालीतल्या ज्वालामुखीचा उद्रेक अशा अनेक कारणांमुळे जायला जमत नव्हते. अनायसे डिसेंबरमधे सुट्ट्या होत्याच पण टिकिट्स खुप महाग होती. त्यातल्या त्यात स्वस्त म्हणुन मग एअर एशियाचे हॉलेडे पॅकेज बुक केले.
या महिन्याचा सृजनाच्या वाटाचा विषय बघितला आणि म्हटलं, अरे, हा तर आपल्या स्पेशलायझेशनचा विषय... सुरुवात - म्हणजेच श्रीगणेशा.
'आमचे येथे कशाचीही 'सुरुवात' करून मिळेल, म्हणजेच कशाचाही 'श्रीगणेशा' करून मिळेल, पुढचे तुमचे तुम्ही बघा' - अशी आमची फॅमिली टॅग लाईनच ठरेल!
कुठल्याही गोष्टीची सुरुवात करण्याचा आमचा उत्साह वाखाणण्याजोगा असतो. मग ते व्यायाम करणं असो, एखाद्या विषयावर वाचन असो, डायटिंग असो, घर स्वच्छ ठेवण्याचा उपक्रम असो. त्यातून त्या उपक्रमाला पैसे घालायचे असतील तर मग उत्साह अधिकच असतो. कुठलीही गोष्ट नुस्तीच न करण्यापेक्षा ती पैसे भरून नाही केली की कसं बरं वाटतं.
एक मोठं प्रोजेक्ट पूर्ण झालं. एक्स एल साईजचे दोऱ्याचे जाकिट पूर्ण झालं. दोऱ्याचे इतके मोठे प्रथमच केले. पण मजा आली. होप तुम्हालाही आवडेल.
निळे क्रिम आहे ते नेट वरचे. तसेच करून हवे असे म्हटल्यावर थोडे टेंन्शन होते. थोडी काही मापं पण बदलायची होती. सो ट्रायल एरर होती. पण जमलं. पांढरा अॅश मी केलेला.
बालीला आम्ही रात्री बारा वाजता पोहोचलो होतो. रात्री बारा वाजता सुद्धा विमानतळावर उकडत होते. विझाबद्दल चौकशी केली होती त्याप्रमाणे भारतीय पासपोर्टधारकांना विझा लागणार नव्हता. तसेच झाले आणि प्रत्येकी US$35 वाचल्याचा आनंद झाला. बाहेर येउन आमच्याकडचे चलन बदलुन घेतले. तर तिथेही 'टॅक्सी टॅक्सी' ओरडणारे होतेच. आमचे हॉटेल ५ किमीवरच होते त्यासाठी आम्हाला १००k लागले (k = हजार). आजुबाजुचे रस्ते, वाहतुक बघुन आपण भारतातल्याच कोणत्यातरी भागात आलोय असे वाटले. हॉटेल मात्र छान होते. पण वातावरणाशी जुळवुन घ्यायला थोडा वेळ लागला.
